بازگشت
خوا ست یتــیــــــــــــم
محمد ا صـغـر( عـبا د ي ) محمد ا صـغـر( عـبا د ي )

                        

                   جـلسه ی با شکوهی بود برپا

                         که د رآ ن جمعی ا زصغیروکبیر

                         ززن و مرد وطفل میهن ما

                         د ا شتند ا شترا ک ، تا د ا نند

                         که با ز حکا م ، چه گوینــــــد به مـــــــا ...... ؟

                        با ز د وستا ن !!!

                      چه خوا هـــــــنـد زمـــــــا  ؟     

                                 ****

                    چند زحکا م وچند زمیهما نا ن 

                     با تکبروغرور ا ز خد مت !!

                     د رچند کـوچ مخملی وقشنگ  

                     لم د ا د ه ،  و ه چه سرحا ل وچه مست .....

                      توگویی ذ ره ی غم نیست ، به جها ن    

                                    ******

                        یکی د ویی ،  زمیهما نا ن وحکا م

                        بکرد خطا ب به خوا ص وعوا م

                       زتروریزم وحق زن ، گفتند                     

                      هـم زکمک غرب ، سخن گفتند

                       زحقوق بشروبا زسا زی

                       چند کتا ب گفته ، وبود ند را ضی      

                                       ******

                        مگرآ نجا ، گوشه ی ا ز زمین

                        چند طـفلی ، نشسته زا روحزین

                        یکی ا زجمع آ ن همه میهما ن

                        د یـد طفلی ، که میکند  گــریــا ن

                        د ا د د ستوربه سربا زا ن محل

                        طفل آ رید ، مشکلش کـنم حــل

                                    *******

                          برسرطفـل د ست کشید ه ، بگـفت :

                          چوتوطفلی بد ید م ، با ری نخست

                         بگو:  چه د رد ویا چه غم د ا ری؟ 

                         بگو: د رزند کی ، چه کم د ا ری ؟

                          سا ما ن با ز ی ، یا که خورا که .....

                         بکس مکتب ، یا که پوشا که ؟

                         بگو:  برتوبدهــم ، آ نچه  که خوا هش د ا ری ...

                        بس کـن بس ، چه نا لـش د ا ری ؟

                                    *****

                            طفل گفتا : ا گرکه را ست گویی ؟

                            و د رضمیرتا ن نه ا ست ،  د ویی ......

                            بی گـنـــا هـــا ن به بمبــا رد ما ن ، نــه کــٌـشیــــد

                     پـــد رومـــــــا د ر، بمن پس بـد هـــــــــــیــد....

                                              ا کتوبر 2008 - برا متون – کا نا دا          

 


November 2nd, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان